|
 |
تفریح وسرگرمی لذت بخش ، شما را در اداره زندگی ، یاری می کند وبا کمک آن بهتر به امور دنیای خویش موفق خواهید شد .
1 – شادکامی ، یک حس درونی با منشأ باطنی است که آثار بیرونی نیز به همراه دارد ، تا قلباً خود را آماده خوشرفتاری و خوشرویی نکنیم ، شادمانی در رفتارمان تجلی نخواهد کرد.
2 – هر یک از زن و مرد ، در شادکامی زندگی ، نقش برجسته ای دارند. ولی مرد به لحاظ مدیریت خانواده ، در این زمینه مسئولیت سنگین تری را دارا می باشد . همه اعضای خانواده ، به او تکیه می کنند. لذا مرد شادکام ، خانواده شادکام خواهد داشت.
3 – باید خود را علیه بی حالی روحی و بی حوصلگی مجهز کنید و سهم خود را در شادکامی زندگی و خانواده ارتقاء دهید. هرگز اجازه ندهید افکار منفی و یأس آلود ، چون موریانه هایی ، ریشه های مسرت و شادکامی زندگی تان را از بین ببرد و بر شما مسلط شوند.
4 – معیارهای شخصی خود را در زمینه سود و ضرر ، بازبینی کنید . شادکامی ، عمدتاً به ادراک صحیح واقعیت ، بستگی دارد. همیشه به دست آوردن چیزی سود ، و از دست دادن چیزی ضرر نخواهد بود. برای فقدان چیزهایی را که به دست آوردنش ممکن است ( نظیر مال و منال) ، متأسف نشوید.
الف) چیزهایی که نصیبتان می شود ، شما را خیلی خوشحال ننماید.
ب) معیارهای سود و ضرر را از این گونه امور بالاتر ببرید و از زاویه دیگری آنها را ببینید. در چنین صورتی ، تعادلتان برهم نمی ریزد و در برابر مسائل زندگی ، نیروی مقاومت بیشتری احساس خواهید نمود.
5 – از احساس نفرت و انزجار نسبت به خودتان فاصله بگیرید. اگر در گذشته زندگی مطابق دلخواهتان نبوده ، آینده را فدای گذشته نکنید. می توان با بهتر زندگی کردن و برخورد مثبت و عقلانی از رنجهای زیاد کاست. اگر با خودتان کمی مهربان و واقع بین باشید ، شادکامی زندگی را بهتر احساس خواهید نمود.
6 – خود را آماده کسب تجربه از دیگران نظیر اطرافیان و همسرتان نمایید. تجارب تلخ و نامطبوع دیگران ، شما را متوجه ارزشهای موجود زندگی تان و قدردانی از آنها و در نتیجه شادکامی بیشتر خواهد نمود. تجارب مطبوع دیگران ، نیز قابل انتقال به زندگی شخصی ما خواهد بود و بر نشاط و شادابی زندگی خواهد افزود.
7 – توجه به جهان بیرون از خویشتن ، راهی برای فرار از تلخ کامی و زانوی غم در بغل گرفتن است. غم خوردن یک عاطفه انسانی است. برای رهایی از آن باید خویشتن را با تغییرات و فراز و نشیبها ، تطبیق دهیم. باید این واقعیت را بپذیریم که همه آنچه که موجب نگرانی ما می شود ، هرگز رخ نمی دهد و بخشی که واقع می شود ، نیز قابل اجتناب است.
کلمات کلیدی:
روز تولد شادی من
تا به حال هیچ به روزهای نخست مهد کودک یا دبستان خود اندیشیده اید ؟ زیرا می دانید که یکی از رویدادهای لذت بخش و فراموش نشدنی برای هر کودک ، گام نهادن به محیط آموزش و پرورش است . نوزاد دیروز ، دانش آموز امروز می باشد . او که تا چند روز پیش در خانه سرگرم بازی و تفریح بود امروز باید مدرسه رفتن و مسئولیت های کوچک را به عنوان مهمترین وظایفش بپذیرد . پیشینه تربیت کودک می تواند کلاس و مدرسه را محیطی امن و توأم با نشاط و شادمانی و یا به محیطی پر از اضطراب و هیجان و تنش تبدیل کند . هر چند تجربه خوب از دوران مهد و پیش دبستانی می تواند علاقه و تمایل او را برای دوره ابتدایی صدچندان کند ولی اگر کودک در دوران آمادگی خود تجربه سخت و دشواری را سپری کرده مدرسه را نیز با زحمت و دردسر خواهد پذیرفت .
? روز اول شادمانی من
ممکن است برای بسیاری از کودکان خردسال روز اول مدرسه سخت باشد زیرا کودک علاوه بر دور شدن از محیط امن خانه و والدین ، باید خود را با محیطی کاملاً جدید و افرادی ناآشنا و غریب سازگار کند.
والدین باید برای عکس العملهای عاطفی فرزندشان آمادگی های لازم را داشته باشند . زیرا در غیراینصورت می توانند باعث تشدید مسائل عاطفی فرزندشان شوند . هر چند کمتر کودکی را در کلان شهرها می بینیم که تجربه مهدکودک را نداشته باشند اما در صورت امکان بسیار خوب است که والدین چند روز قبل از بازگشایی مدارس ، کودک را به محل مدرسه ببرند و او را با فضای فیزیکی و حتی عاطفی آموزگارش آشنا نمایند . باید به او این اطمینان را داد که در مدرسه هم دوستان جدید پیدا خواهی کرد و ساعات خوشی را با آنها خواهی گذراند . پدر و مادر باید به کودک خود این اطمینان را بدهند که هنگام تعطیلی مدرسه ، مشتاقانه منتظر او خواهند بود که این باعث می شود دلهره و تشویش او کاهش یابد . در اغلب موارد دانستن این نکات به ظاهر ساده ، ترس و اضطراب ناشی از روز اول مدرسه را در کودکان کاهش می دهد و موجب راحتی خیال آنان می شود . شما می توانید با نقش بازی کردن روز اول مدرسه خود را برای او بازی نمائید . با این کار شما به فرزندتان می فهمانید که هر کس چنین تجربه و ماجرایی را پشت سر می گذارد .
آنچه که در اینجا باید به آن توجه داشت این است که برخی از کودکان به تازگی از شر شب ادراری خلاص شده اند پس بعد از بررسی محیط فیزیکی مدرسه از دستشویی ها و توالتها به اتفاق کودک بازدید کنید زیرا یافتن محل توالت مهم ترین و اصلی ترین مشکل است زیرا در غیراینصورت امکان بازگشت شب ادراری ثانویه وجود دارد . پس نکته حائز اهمیت این است که لباس مناسبی برای کودک در نظر بگیرید تا هر چه کمتر بند و زیپ و دکمه داشته باشد تا او بتواند به تنهایی ازعهده دستشویی رفتن برآید.
دوست پیدا کردن و وارد گروه همسال در مدرسه شدن نیز یکی از مشغله های فکری کودکان خردسال در محیطهای ناآشناست . زیرا کودک به طور حتم می داند که با عده زیادی از بچه های همسن و سال خود آشنا خواهد شد ، ولی این مسئله که با چه کسی می تواند رابطه صمیمانه تری برقرار کند قدری او را نگران می کند . روز اول که ( حتماً ) با فرزندتان به مدرسه می روید معلمش را به او معرفی کنید و به کودک نیز اجازه دهید تا خودش را به معلم معرفی کند . سعی کنید با رفتار و عمل خود اعتمادتان را نسبت به معلمان و مربیان مدرسه نشان دهید تا از این طریق کودک احساس امنیت و آرامش لازم را به دست آورد . اگر شما به عنوان والدین ، سخت به صلاحیت و شایستگی معلمین و مدیران مدرسه تردید داشته باشید این احساس شک و تردید به کودک منتقل می شود و او را دچار اضطراب و نگرانی می کند . زمانی هم که قصد ترک فرزندتان را دارید حتماً با او خداحافظی کنید و با اطلاع کودک از او جدا شوید. اگر وابستگی بسیار شدید بود بهتر است روز های اول بین زنگهای تفریح کودک خود را ملاقات نمائید. هیچ گاه خود را در گوشه ای پنهان نکنید . زیرا این کار موجب سلب اعتماد کودک از شما می شود وکمتر حرفها و قولهایتان را باور خواهد کرد . چنانچه لحظه آخر فرزندتان به شما چسبید و از رفتن به کلاس امتناع کرد اصلاً نگران و دلگیر نشوید زیرا این عکس العمل شما تأثیری منفی بر او می گذارد و کودک را بیشتر ناراحت میکند .
در چنین شرایطی می توانید از مربیان و مشاوران مدرسه که در این امر تجربه بیشتری دارند کمک بگیرید و به آنها اجازه دهید با شیوه خود کودک را به کلاس ببرند . به طور کلی سعی کنید زمان خداحافظی با کودک را طولانی نکنید زیرا ممکن است با این کارتان او را دلتنگ و پریشان کنید . همیشه با یک خداحافظی صمیمانه ولی مصمم ، از کودک جدا شوید تا رنج و اضطراب جدایی را در او هر چه کمتر کنید و موجب گریه و زاری او نشوید . جملات حمایت کننده و امیدبخش شما می تواند او را برای پذیرش کلاس و مدرسه آماده کند . صحبت کردن با کودک درباره کارهای روزمره کلاس و آگاهی از فعالیت های آموزشی او موجب ارتباط هر چه بیشتر خانه و مدرسه می شود . آموزشهای اولیه مهارت هایی مثل خواندن ، نوشتن ، درک مفاهیم ساده ریاضی ، علوم و هنر در خانه زمینه ای برای یادگیری بهتر کودک در مدرسه به وجود می آورد . تلاش برای یادگیری و آموزش خیلی زودتر از سن دبستان آغاز می شود ایجاد محیطی گرم و صمیمی برای رشد مناسب کودک ، راهنمایی و تشویق مستمر کودک برای فراگیری مفاهیم اولیه ، فراهم آوردن محیطی غنی برای شکوفا شدن استعدادها و توانایی های کودک ، پرورش اعتماد به نفس در کودک و شادی و ... زندگی همه از جمله شرایطی است که خانواده می تواند در جهت رشد و تعلیم و تربیت کودک برای او فراهم کند .
کلمات کلیدی:
راز کودکان گریزپا
کلمات کلیدی:
چرا بچهها مدرسه را دوست ندارند؟
کلمات کلیدی:
روانشناسی خشونت در مدرسه
کلمات کلیدی:
کم رویی در دانشآموزان
کلمات کلیدی:
طرز برخورد با دانشآموزان خجالتی
کلمات کلیدی:
کودکانی که قادر به کنترل رفتار خود هستند در مدرسه نیز بازده تحصیلی بیشتری دارند
کلمات کلیدی:
استرس در دانش آموزان
کلمات کلیدی:
حدود چهار درصد دانشآموزان دچار اختلالات یادگیری هستند
کلمات کلیدی:
