انواع ارزشیابی با توجه به تئوری MI:                                                                                                                                       در شیوه های ارزشیابی واقعی وتوصیفی ، از ابزار ، وسایل وروش های بی شماری استفاده می شود . یکی از پیش نیازهای اصلی ارزیابی واقعی ومعتبر ،مشاهدات است وهمانگونه که گاردنر ( 1993ـ 1983 ) بیان کرده است ، بهترین روش سنجش هوش های چندگانه دانش آموزان ، مشاهده ی نحوه ی به کارگیری سیستم های نمادین هریک از مقولات هوشی به وسیله آنان است . یکی دیگر از مؤلفه های اصلی در انجام ارزشیابی ای واقعی ، مستند سازی فعالیت های دانش آموزان است و می توان عملکرد دانش آموزان را با روش های مختلف ثبت ونگهداری کرد . برخی از این روش ها عبارتند از : ـ گزارش های داستان گونه ، ـ نمونه هایی از کارهای دانش آموزان، ـ نوارهای صوتی، ـ نوارهای ویدئویی، ـ عکاسی ، ـ یادداشت های دانش آموزان،ـ نمودارهای اجتماعی، ـ آزمون های غیرمتعارف ، ـ مصاحبه با دانش آموزان ، ـ ارزیابی های کوشش مدار، ـ فهرست ها ، ـ طرح های کلاسی ، ـ گزارش های گاه شماری.                                                                                                                                                  نتیجه گیری : تئوری هوش های چند گانه مدل مناسبی برای بررسی توان آموزشی و توانایی های ارتقاپذیر افراد به شمار می آید تئوری ام آی مدلی است که در ایجاد مقولات هوشی پرورش را به همان اندازه ی طبیعت و سرشت و حتی بیشتر از آن حائز اهمیت می داند.                 من به معلمان پیشنهاد می کنم که یکی از بهترین روش های شناسایی و کشف هوش های توسعه یافتهً دانش آموزان مشاهدهً نحوهً سو ء رفتار آنان در کلاس است برای مثال دانش آموزی که از هوش زبانی بالایی برخوردار است امکان دارد خارج از نوبت صحبت کند. دانش آموزی با هوش مکانی فوق العاده ممکن است به خط خطی کردن دفتر خود با خیال پردازی بپردازد. دانش آموزی که در هوش میان فردی توانایی دارد احتمال دارد به معاشرت با دیگران بپردازد و دیگری با هوش طبیعت گرای خود ممکن است بدون اجازه حیوانی را با خود به کلاس بیاورد. دانش آموزان با این رفتارها می خواهند بگویند که:”این است روشی که من مطالب جدید را می آموزم و اگر تو از طبیعی ترین کانال یادگیری من وارد نشوی من ازاین کارهاخواهم کرد.
با توجه به ویژگی های فعالیت های مکمل وفوق برنامه آموزشی وپرورشی وضرورت استفاده از آنها در نظام آموزشی ، می توان از آنها درجهت کاربرد تئوری MI برای رشد همه جانبه وفراگیران استفاده کرد . مدیران و معلمان با توجه به نظریه MI می توانند برنامه های گوناگون ومدون وانعطاف پذیری را همراه باراهکارها و فعالیت های آموزشی و پرورشی طراحی کنند ودر جهت تقویت برنامه ی درسی وتوجه به استعدادهای خاص فراگیران با استفاده از ویژگی های محلی و منطقه ای ارائه دهند وبا پرورش هوش های چندگانه زمینه تعمیق یادگیری درحیطه های شناختی ومهارتی را فراهم ساخته ودرنتیجه فراگیران رادر ابعاد مختلف جسمانی، روانی ، ذهنی ، عاطفی ، فرهنگی رشد دهند .