14- سرای دنیا چونان بازاری است که مردمی در آن سود برند وجماعتی ضرر کنند. 15-از حد خود تجاوز نکن و برای روزگار هیچ اثری در حکم خدا قرار نده . 16- اگر بگویم کسی تقیه را ترک کند مانند کسی است که نماز را ترک کرده ، هر آینه راستگو باشم. 17- حسد نیکوئی ها را نابود سازد ، ودروغ ، دشمنی آورد ، وخود پسندی مانع از طلب دانش و خواهندة خواری و جهل گردد ، و بخل ناپسندیده ترین خلق و خوی است ، وطمع خصلتی ناروا و ناشایست است. 18- امام هادی(ع) به کسی که در ستایش از ایشان افراط کرده بود فرمودند : از این کار خودداری کن که تملق بسیار ، بدگمانی به بار می اورد و اگراعتماد برادر مومنت از تو سلب شد از تملق او دست بردار وحسن نیت نشان ده . 19- اگر در زمانه ای بودید که عدل بیش ازستم رایج بود ،حرام است که به دیگران بد بین باشید مگر آنکه بدی او بر شما محرز شده باشد.واگر در زمانه ای بودید که ستم بیش از عدل رواج داشت کسی حق ندارد به دیگران خوشبین باشد مگر آنکه مطمئن شده باشد. 20- بهتر از نیکی ، نیکو کار است ، وزیباتر از زیبائی ، گوینده آن است ، وبرتر از علم حامل آن است ، وبدتر از بدی ، عامل آن است ، ووحشتناک تر از وحشت ، آورنده آن است . 21- از کسی که بر او خشم گرفته ای ، صفا وصمیمیت مخواه و از کسی که به وی خیانت کرده ای وفا مطلب واز کسی که نسبت به او بد بین شده ای ، انتظار خیر خواهی نداشته باش که دل دیگران برای تو همچون دل تو برای آنها است . 22- نعمت ها را با برداشت خوب از آنها به دیگران ارائه دهید و با شکر گزاری افزون کنید ، وبدانید که نفس آدمی رو آورنده ترین چیز است نسبت به آنچه به او بدهی و بازدار نده ترین چیز است که از او بازداری . 23- خشم بر زیر دستان از پستی است . 24- نا فرمانی فرزند از پدر و مادر ، داغ داغ نا دیدگان است. 25- چه بسا شخصی که مدت عمرش سی سال مقدر شده باشد ولی بخاطر صله رحم و پیوند با خویشاوندانش ،خداوند عمرش را به 33 سال برساند . و چه بسا کسی که مدت عمرش 33 مقدر شده باشد ولی به خاطر آزردن خویشاوندان و قطع رحمش ، خداوند عمرش را به سه سال برساند. 26- نا رضایتی پدر و مادر کمی روزی را بدنبال دارد و آدمی را به ذلت می کشاند . 27- مصیبت برای صابر یکی است ولی برای کسی که بی طاقتی می کند دو تا است . 28- مردم در دنیا با اموالشان و در آخرت با اعمالشان هستند . 29- مسخرگی تفریح سفیهان و کار جاهلان است. 30- وقت جان دادنت اهلبیت را به یاد آر که در آن هنگام طبیبی جلوگیر مرگت و دوستی نفع رسانت نباشد .
کلمات کلیدی: